Bhool Bhulaiyaa 2

Sparsh Hardik 08 February 2023 4.0

Only one thing was good in the movie. Tabu's performance. All the other things were terrible, substandard and lack the creative effort.

Only one thing was good in the movie. Tabu's performance. All the other things were terrible, substandard and lack the creative...Read more

Mayur Patel 26 May 2022 5.0

ફિલ્મ રિવ્યુ: ભૂલ ભુલૈયા 2 - ‘સિક્વલ નથી આ ભૂલ છે’ ‘ભૂલ ભુલૈયા 2’માં એક યથાયોગ્ય ડાયલોગ છે જે આ ફિલ્મને શરૂઆતથી અંત સુધી લાગુ પડે છે. એક સીનમાં કાર્તિક આર્યન ભૂતને કહે છે, “યૂ આર ફૂલ ઑફ ક્લિશેઝ!” (તમે એ જ જૂના-પુરાણા ગતકડાંઓથી ભરપૂર છો!) બિલકુલ સહી કહા, કાર્તિક બાબુ. યે ફિલ્મ વહી પુરાને, ઘીસેપીટે ફોર્મુલાઓંસે ભરી પડી હૈ. પ્રેક્ષકોને ડરાવવા માટે સર્જાતી એ જ જૂનીપુરાણી પ્રયુક્તિઓ, હાસ્ય પેદા કરવા માટે મૂર્ખાઈની બધી હદો પાર કરતું કલાકારોનું મોટું ટોળું (એક પાત્ર બીજા પાત્રને તમાચો મારે એમાં કઈ રીતે કોમેડી થઈ જાય, એ મને આજ સુધી સમજાયું નથી. કાંઈ ન મળે ત્યારે આવી ફાલતુંગીરી ઘૂસાડી દેવાની બોલીવુડની ફિલ્મોમાં જૂની પ્રથા છે. આપણી પ્રજા પાછી એવા બુદ્ધિ વગરના સીનમાં દાંતેય કાઢે, બોલો) અને ફિલ્મનિર્માણની એ જ ચવાઈને ચુથ્થો થઈ ગયેલી શૈલી કે જેમાં કશું ન નવીન કે અસાધારણ નથી. ૨૦૦૭માં આવેલ ‘ભૂલ ભુલૈયા’ એક ક્લાસ મૂવી હતી. વારંવાર જુઓ તોય ગમતી રહે એ કક્ષાની. ‘ભૂલ ભુલૈયા 2’ મૂળ ફિલ્મની જૂતી બરાબર પણ નથી. ખાટલે મોટી ખોડ તો એ કે આ સિક્વલને મૂળ ફિલ્મ સાથે કોઈ કરતાં કોઈ જ સંબંધ નથી. વાર્તાના તાણાવાણા ક્યાંય ભેગા થતા નથી. એક રાજપાલ યાદવના પાત્ર ‘છોટે પંડિત’ સિવાય બીજું કોઈ કેરેક્ટર રિપિટ નથી થયું. ‘મંજુલિકા’ નામ સિવાય બીજી કોઈ સમાનતા નથી, એટલે આને સિક્વલ તો કહેવાય જ નહીં. (જોકે, આ ફિલ્મને ‘સ્ટેન્ડઅલોન સિક્વલ’ તરીકે જ પ્રોજેક્ટ કરવામાં આવી છે એટલે આ મુદ્દે તો એમને માફ કરી શકાય, પણ સાવ જ એવરેજ ફિલ્મ બનાવી હોવાની સજા તો બનતી હૈ.) એક ગામ છે જેમાં દોઢ-બે હજાર લોકો વસે છે, પણ સમ ખાવા પૂરતી એક્કેયમાં અક્કલનો છાંટો નથી. બધાં ગાંડીઘેલી હરકતો કરતા રહે છે. ગામમાં એક હવેલી છે, ને હવેલી હોય એટલે બટ ઓબ્વિયસ ભૂત તો હોવાનું જ. (આખરે હિન્દી ફિલ્મોમાં હવેલીઓના બાંધકામ જ ભૂતડાઓ માટે થતાં હોય છેને.) તો આવી આ ભૂતિયા હવેલીને મંજુલિકા-મુક્ત કરવા માટે એક જુવાનિયો, બનાવટી તાંત્રિક નામે કાર્તિક એન્ટ્રી મારે છે અને… …અને પછી એ જ બધું થાય છે જે આપણે સૌ કરોડો વાર જોઈ ચૂક્યા છીએ. અભિનયમાં તબ્બુ સારી છે(ક્યારે નથી હોતી?), પણ એણે પણ એવું કંઈ લંડન-પેરિસ ઓવારી જવાય એવું કામ નથી કર્યું. એની અન્ય ફિલ્મોની તોલે એનું આ ફિલ્મનું પરફોર્મન્સ તો ન જ મૂકી શકાય. ‘ભૂલ ભુલૈયા’માં વિદ્યા બાલને જે જાદૂ સર્જેલો એની સામે તો તબ્બુ પાની કમ ચાય જ લાગે. ડિટ્ટો કાર્તિકભાઈ આર્યન. બહુ મીઠડો છોકરો છે, કોઈને પણ ગમી જાય એવો. (હું એનો ફૅન નથી, છતાં સિનેપડદે એ ગમતીલો લાગે ખરો) શું એની સ્માઇલ! શું એનો સ્વૅગ! પણ, મૂળ ફિલ્મમાં અક્ષય કુમારે જે ચાર્મ દેખાડેલો એવો ચાર્મ કાર્તિક નથી લાવી શકતો. (બંને ફિલ્મો વચ્ચે સરખામણી કર્યા વિના રહેવાતું નથી કેમ કે ‘ભૂલ ભુલૈયા’ અનહદ ગમેલી) હિન્દી ફિલ્મોમાં મોટાભાગની હિરોઇનો જે કર્યે રાખે છે એ જ કિયારા અડવાણીએ પણ અહીં કર્યું છે. (દેખાવમાં અત્યંત સુંદર એવી કિયુ મને હેમા માલિની જેવી લાગે છે, તમને લાગે કે?) બાકીના કલાકારો — રાજપાલ યાદવ, સંજય મિશ્રા, અશ્વિની કલસેકર, અમર ઉપાધ્યાય, મિલિન્દ ગુણાજી, રાજેશ શર્મા, ગોવિંદ નામદેવ — દર્શકોને પ્રભાવિત કરવાનો, હસાવવાનો પ્રયાસ તો સતત કરે છે, પરંતુ તેમાંથી કોઈ-કોઈ ક્યારેક-ક્યારેક જ સફળ થયા છે. સંગીત ઘોર નિરાશાજનક છે. એ લોકો જ ગાય ને એ લોકને જ યાદ રહે એવા ગીતો છે. જોકે, મૂળ ફિલ્મના અપ્રતિમ ગીત ‘મેરે ઢોલના...’નું મેલ વર્ઝન સરસ બનાવાયું છે, સરસ રીતે ગવાયું છે, અને એના પર કાર્તિકે ડાન્સ પણ મસ્ત કર્યો છે. સિનેમેટોગ્રાફી, બેકગ્રાઉન્ડ સ્કોર, કોસ્ચ્યુમ્સ, મેકઅપ જેવા મૂવીના અન્ય પાસાઓ બસ ચાલેબલ જ છે. VFX અમુક અંશે સારું છે. તબ્બુના ચહેરા પરની કરચલીઓ દૂર કરવા માટે લેવાયેલી જહેમત સાફસાફ જોઈ શકાય છે. અનીઝભાઈનું ડિરેક્શન વધુ પડતું જ ‘બઝમી’દાર છે; પ્રિયદર્શનનો જાદુઈ સ્પર્શ અહીં પૂરી રીતે મિસિંગ છે. ‘ઈસ સે અચ્છા તો યે હોતા કિ મેં બિગ બોસ મેં ચલા જાતા, કમ સે કમ વહાં બેઇજ્જત હોને કે પૈસે તો મિલતે’ અને ‘ડોનાલ્ડ ટ્રમ્પ કે ટ્વીટ ઔર ચૂડૈલ કે પૈર હમેશા ઉલ્ટે હોતે હૈ’ જેવા અમુક ડાયલોગ્સ હસાવે છે ખરા, પણ બાકી બધું ફ્લૅટ જ જાય છે. સ્ક્રિપ્ટમાં કંઈ કરતાં કંઈ જ ભલીવાર નથી. મૂળ ફિલ્મનો સૌથી મોટો પ્લસ પોઈન્ટ હતો એના રહસ્ય સાથે સંકળાયેલ સાયકોલોજિકલ ઇફેક્ટ. (ઘણા બેવકૂફો તો આજેય માને છે કે 'ભૂલ ભુલૈયા'માં વિદ્યાડીને ભૂત વળગેલું હતું) આવા મજેદાર અને યુનિક સ્ટોરી પોઇન્ટનો આ ફિલ્મમાં સદંતર છેદ ઉડાવી દેવામાં આવ્યો છે અને સીધું સાદું ભૂતડું બતાવી દેવામાં આવ્યું છે. આવી તોતિંગ સફળ અને હરદિલ અઝીઝ ફિલ્મનો બીજો ભાગ બનાવવો તો કેટલી જવાબદારીભર્યું કામ બને, એના બદલે અહીં તો જાણે મહેનત કરવાની કોઈ દાનત જ નહીં. જો કોઈને ક્લાઇમેક્સમાં આવતો રહસ્યમય વળાંક બહુ ગમ્યો હોય તો જાણી લો કે એય ઓરિજનલ નથી. 2015માં રિલીઝ થયેલી બિપાશા બાસુ અભિનીત હોરર ફિલ્મ ‘અલોન’માં પણ આ જ ક્લાઇમેક્સ-ટ્વિસ્ટ હતો. (એય બકવાસ જ છે, હં કે) એ ‘અલોન’ પાછી 2007માં રિલીઝ થયેલી એ જ નામની થાઈલેન્ડની ફિલ્મની રિમેક હતી. ને એ થાઈ મૂવી પાછી અમેરિકન ટીવી સિરીઝ ‘ટેલ્સ ફ્રોમ ધ ક્રિપ્ટ’ના એક એપિસોડ પર આધારિત હતી. ઓ, બાપા! નવાઈ મને એ વાતની લાગે છે કે આવડી આ એવરેજ ફિલ્મને લોકોએ અમથેઅમથા ચાર ને સાડા ચાર સ્ટાર્સ આપીને માથે બેસાડી છે. હોરર-કોમેડી જોનરની આ ફિલ્મ હોરર અને કોમેડી બંને ક્ષેત્રે અધકચરી લાગે છે. ‘ભૂલ ભુલૈયા’ સામે તો આના ચણાય ન આવે. ભલે બોક્સ ઓફિસ પર ગમે એટલી કમાણી કરે, ‘ભૂલ ભુલૈયા 2’એ મૂળ ફિલ્મની એસેન્સ/ચાર્મનું મર્ડર કર્યું છે, એટલું તો પાક્કું. ‘રામને નામે પથરા તરે’ એ ન્યાયે આ નબળી ફિલ્મ મૂળ ફિલ્મની બ્રાન્ડ વેલ્યુને આધારે તરી જવાની. (‘કેજીએફ ટુ’નેય અધધધ ઓપનિંગ એની મૂળ ફિલ્મની બ્રાન્ડ વેલ્યુને લીધે જ મળેલુંને!) ન જોવાય તોય કોઈ અફસોસ કરવા જેવું નથી. આના કરતાં તો ‘ભૂલ ભુલૈયા’ ફરી એક વાર જોઈ લેજો.

ફિલ્મ રિવ્યુ: ભૂલ ભુલૈયા 2 - ‘સિક્વલ નથી આ ભૂલ છે’ ‘ભૂલ ભુલૈયા 2’માં એક યથાયોગ્ય ડાયલોગ છે જે આ ફિલ્મને શરૂઆતથી અંત સુધી લાગુ પડે છે. એક સીનમાં કાર્તિક આર્યન ભૂતને કહે છે, “યૂ આર ફૂલ ઑફ ક્લિશેઝ!” (તમે એ જ જૂના-પુરાણા ગતકડાંઓથી ભરપૂર...Read more

Hitesh Patadiya 22 May 2022 8.0

ભુલભુલૈયા-૨: સ્પોઇલર ફ્રી રીવ્યૂ. ભુલભુલૈયાનો પ્રથમ ભાગ વર્ષ ૨૦૦૭માં આવ્યો હતો. તે ફિલ્મ જોઈ હોય તો જરા યાદ કરો કે મુખ્ય કઈ બાબતોના કારણે તે ફિલ્મ હીટ બની હતી. અક્ષય કુમારનો રમૂજી અને જાનદાર અભિનય, વિદ્યા બાલનનો વિવિધ શેડ ધરાવતો લાજવાબ દેખાવ અને અભિનય, જલદ લાગણીની સણકો ઉપડે તેવી રજૂઆત, કોમેડી, ભવ્ય હવેલીમાં ચાલતી સંતાકૂકડી, ઢગલો કલાકારોથી બનેલ રસપ્રદ વાર્તા, આકર્ષક ગીત સંગીત, પ્રિયદર્શનનું મનોરંજન માટે જાણીતું મિડાસ ટચવાળું ડિરેક્શન અને છેલ્લે મનોવૈજ્ઞાનિક તર્ક સાથેનો ક્લામેક્સ. શા માટે આ મુદ્દા યાદ અપાવ્યાં? એ જણાવવા કે ઢગલો રસપ્રદ અને ગુણવત્તાયુક્ત તત્ત્વોનો મેળો ભરાયો હતો ત્યારે તે ફિલ્મ "હોરર કોમેડી" જેવા જરા ઓછા વખણાતા જોનરની હોવા છતાં મનોરંજક અને ખાસ તો પારિવારિક ફિલ્મ તરીકે સફળ રહી હતી. હવે તેનો બીજો ભાગ બનાવવો હોય અને નામ તથા લગભગ થીમ પણ સમાન રાખવી હોય તો પ્રથમ ભાગના તમામ તત્ત્વો જોઈએ. તો જ વાનગી અગાઉના જેવી કે તેથી વધુ સ્વાદિષ્ટ બને. હા, ડિરેક્ટર બદલાઈ ગયા, પ્રિયદર્શનને બદલે અનીસ બાઝમી છે, છતાં વાનગી ખરેખર સ્વાદિષ્ટ બની છે. થોડો કડક બનીને જણાવું તો ઉપર જણાવ્યા મુજબના તત્ત્વોમાંથી માત્ર એક તત્ત્વને બાદ કરીને (કયું તત્ત્વ તે આગળ જણાવું હોં) અન્ય બધું જ સામેલ છે! પાછું છે પણ રસપ્રદ અને ગુણવત્તાયુક્ત. આથી જ "બોલીવૂડ મસાલા" ફિલ્મ કહો, "હોરર કોમેડી" કહો કે "માસ એન્ટરટેઇનર" કહો - ઓળખાણ જે આપો તે પણ ફિલ્મ સુપરહીટ રહેવાની છે. ફિલ્મમાં કાર્તિક આર્યનની હીરો તરીકે અક્ષય કુમાર અને હીરોઇન તરીકે તબ્બુની વિદ્યા બાલન સાથે સરખામણી થાય જ. જેમાં બંને સફળ રહ્યાં છે. હા ભાઈ, કિયારા અડવાની છે જ, પણ તેની સરખામણી વાર્તા મુજબ વિદ્યા બાલન સાથે કરવાની જરૂર નથી. તેનું અલગ મહત્ત્વ છે ફિલ્મમાં. કાર્તિક આર્યન તેના રમૂજી અંદાજ, સફેદ બત્તીસિ દર્શાવતી સ્માઇલ અને ટાઇમિંગ માટે જાણીતો છે. જેના આ ફિલ્મમાં ભરપૂર દર્શન થશે. સાથેસાથે જરા પુખ્ત થયેલ અભિનય પણ લાંબી કારકિર્દીનો ઇશારો કરશે. ફિલ્મમાં હોરર માટે રાહ જોવી પડશે. ત્યાં સુધી કાર્તિક અને કિયારા તમને હસાવીને જકડી રાખશે. એક વખત હોરરનું આગમન થશે ત્યારબાદ ઘણાં પાત્રો, ઘટના, દોડાદોડ વગેરેમાં ખોવાઈ જશો. અર્થાત્ પછી કાર્તિક અને કિયારા સિવાય આખો મેળો હશે મનોરંજન માટે. જેમાં કિયારાનું કદ જરા ઘટશે પણ કાર્તિક છેક સુધી સફળતાપૂર્વક દેખાશે. તબ્બુ એક અલગ માટીની બનેલ પ્રતિભાશાળી અભિનેત્રી છે. બોલીવૂડમાં આવી અન્ય અભિનેત્રીઓ પણ છે જ. તબ્બુની સવિશેષ ખાસિયત એ છે કે તેણીનો અભિનય પાત્રમાંથી ક્યારેય ઓવરફ્લો નથી થતો કે ઊણો પણ નથી ઊતરતો. મતલબ સચોટ હોય છે. જે આ ફિલ્મમાં પણ અનુભવશો. પ્રથમ ભાગમાં વિદ્યા બાલનના ભાગમાં સઘન લાગણી, ખાસ કપડાં અને ઘુંઘરું સાથે નૃત્ય પણ ભાગમાં આવ્યું હતું જ્યારે તબ્બુને ડિરેક્ટરે નૃત્યથી દૂર રાખી છે. રાજપાલ યાદવ અને સંજય મિશ્રાનો આઇસ્ક્રિમ પર ભભરાવેલ ચોકો ડોટ્સ, ચેરી, ટૂટીફૂટી, જેલી વગેરેની જેમ છૂટક અને રમૂજી વાતાવરણ બનાવવા થયેલો ઉપયોગ તેઓની પ્રતિભાના કારણે સફળ રહ્યો છે. ફિલ્મ ભલે ટ્રેલર જોઈને જરા પ્રેડિક્ટેબલ જણાય પણ નવા કલાકારોના સરસ અભિનયના કારણે એક ફ્રેશનેસ અને સારી સ્ક્રિપ્ટના કારણે મનોરંજનની રિધમ જાળવી રાખે છે. સિનેમેટોગ્રાફી ખૂબ સરસ છે. એક જ હવેલીમાં સતત રચાતાં દૃશ્યો સુરેખ અને લયબદ્ધ કેમેરા વર્કના કારણે જરાય કંટાળો ઉપજાવતા નથી. હું તો તમને વાર્તા કે રહસ્ય કહેવાનો નથી, પણ ફિલ્મ જોતી વખતે તમે તમારું મગજ વિવિધ દિશામાં દોડાવશો. એક સમયે એક ધારણા પણ બાંધશો, જેમાં પ્રથમ ભાગની વાર્તાની અસરમાં જરા તણાશો અને છેવટે તમારો તર્ક ખોટો પડશે. અરે, રહસ્ય તમને લલચાવી લલચાવીને પછાડશે એટલે મજાથી હરખાશો. ટૂંકમાં સ્ક્રિપ્ટમાં છેલ્લે સરસ ટ્વિસ્ટ સામેલ છે. પ્રથમ ભાગ અને આ બીજો ભાગ - બંને ફિલ્મ ભલે "હોરર કોમેડી" તરીકે ઓળખાતી હોય પણ મજબૂત સ્ક્રિપ્ટમાં જકડી રાખીને હળવેકથી મન સંતોષનારું પેલું મનોવૈજ્ઞાનિક કારણોસરની માનસિક સ્થિતિ અને લોજીક - બંને ફિલ્મોને સાયકોથ્રીલર બનાવે છે. ઉપર લખ્યું તે મુજબ એક તત્ત્વ ખૂટ્યું. કયું? તત્ત્વ ખૂટ્યું તો ખરું પણ સંપૂર્ણપણે નહીં. હું પ્રથમ ભાગમાં સામેલ આકર્ષક કે ચુંબકીય અસર ધરાવતા "આમી છે તુમાર..." ગીતને સમકક્ષ કોઈ યાદગાર ગીતની વાત કરું છું. જરા વિચારો એ ગીત તમને આજે પણ યાદ હશે, જ્યારે આ ફિલ્મમાં એ પ્રકારનું ઓળખાણ સમું ગીત નથી. એ ગીત અહીં યાદ કરાયું છે અને જરા વપરાયું પણ છે. બસ, નવું નથી પીરસાયું. હા, અન્ય ગીતો મનોરંજક છે. એક ગીત લેવાદેવા વગરનું ઘુસાડેલું છે. ટાઇટલ ટ્રેક તો અગાઉનો જ વાપર્યો છે. જે ફિલ્મના અંતે ક્રેડિટ સ્ક્રોલિંગની સાથે આવશે અને થિયેટર ઝટ છોડવા નહીં દે. હીટ કે પછી...? : સુપરહીટ (બ્લોકબસ્ટરથી નીચે) શા માટે જોવાય?: (૧) ઉત્તમ અભિનય માટે. (૨) કોમેડી સાથે હળવા હોરર અને થ્રીલર જોનરને મીક્ષ કરીને પીરસેલ સરસ મનોરંજન માટે. (૩) "હોરર" શબ્દ સાંભળતા જ ઘણાંને ચીપ શબ્દ યાદ આવે. કદાચ ડર પણ લાગે, પણ આ ફિલ્મમાં ડર પણ મનોરજક લાગશે એની ગેરંટી. ફિલ્મ દરમ્યાન ભયનો ઉચિત ડોઝ મળશે છતાં થિયેટર છોડશો ત્યારે ડરને બદલે મનમાં હળવાશ અને ચહેરા પર પૈસા વસૂલ મનોરંજનનું સ્મિત હશે. (૪) સહપરિવાર જોઈ શકો.

ભુલભુલૈયા-૨: સ્પોઇલર ફ્રી રીવ્યૂ. ભુલભુલૈયાનો પ્રથમ ભાગ વર્ષ ૨૦૦૭માં આવ્યો હતો. તે ફિલ્મ જોઈ હોય તો જરા યાદ કરો કે મુખ્ય કઈ બાબતોના કારણે તે ફિલ્મ હીટ બની હતી. અક્ષય કુમારનો રમૂજી અને જાનદાર અભિનય, વિદ્યા બાલનનો વિવિધ શેડ ધરાવતો...Read more